Σαν σήμερα, 11 Φεβρουαρίου

Γιορτάζουν

  • Βλάσιος,

  • Βλασία.

Επέτειοι και Λοιπές Εορτές

  • Διεθνής Ημέρα Γυναικών και Κοριτσιών στην Επιστήμη

  • Διεθνής Ημέρα Προσευχής για τους Πάσχοντες από Αυτισμό

  • Ευρωπαϊκή Ημέρα του 112

  • Παγκόσμια Ημέρα των Ασθενών

  • Εθνική Εορτή της Ιαπωνίας για την ίδρυση της χώρας από τον αυτοκράτορα Τζιμού, στις 11 Φεβρουαρίου 660 π.Χ. («Κενκόκου Κινενόχι»).

  • Στο Ιράν γιορτάζουν την 45η επέτειο από την επικράτηση της Ισλαμικής Επανάστασης.

  • Εθνική Ημέρα Εφευρετών στις ΗΠΑ, με αφορμή την επέτειο γέννησης του Τόμας Έντισον, ο οποίος κατοχύρωσε 1093 πατέντες.

  • Ημέρα της Εφορίας στο Αζερμπαϊτζάν.

Χριστιανικό Εορτολόγιο

Ορθόδοξη Εκκλησία

  • Αγίου ιερομάρτυρος Βλασίου, Επισκόπου Σεβαστείας. Ιερομάρτυρας της Χριστιανικής Εκκλησίας, η μνήμη του οποίου τιμάται στις 11 Φεβρουαρίου. Την ημέρα αυτό γιορτάζουν ο Βλάσιος και η Βλασία. O Βλάσιος έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Λικινίου (308-324). Σπούδασε ιατρική, όμως την επιστήμη του δεν την εξάσκησε ως επάγγελμα, αλλά ως αγαθοεργία. Παράλληλα, μελετούσε ασταμάτητα την Αγία Γραφή. Η Εκκλησία, επιβραβεύοντας την όλη του παρουσία και προσφορά, τον δέχθηκε στις τάξεις του κλήρου και τελικά τον ανέδειξε επίσκοπο Σεβαστείας. Λίγο αργότερα, ο Βλάσιος εγκατέλειψε την επισκοπή του και πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του σ’ ένα σπήλαιο, όπου αφιερώθηκε στην προσευχή και την άσκηση. Όταν αργότερα ξέσπασε διωγμός κατά των χριστιανών, ο έπαρχος της περιοχής Αγρικόλας, διέταξε τη σύλληψή του. Μετά από φρικτά βασανιστήρια, διέταξε τον αποκεφαλισμό του. Ο Άγιος Βλάσιος είναι πολιούχος του Ξυλοκάστρου Κορινθίας.

  • Αγίων δύο Παίδων και των επτά γυναικών Μαρτύρων.

  • Ευρέσεως των ιερών λειψάνων του αγίου Ζαχαρίου.

  • Θεοδώρας της βασιλίσσης.

  • Αγίου ιερομάρτυρος Βλασίου, του εξ Ακαρνανίας.

  • Αγίου Γαβριήλ του βασιλέως.

  • Οσίου Δημητρίου, του εκ Ρωσίας.

  • Οσίου Γρηγορίου του Σιναίτου.

  • Αγίου νεομάρτυρος Γεωργίου,του εκ Σερβίας.

  • Οσίου Κασσιανού, του εκ Ρωσίας.

  • Ανάμνησις του θαύματος της ιεράς εικόνος της Υπεραγίας Θεοτόκου εν Πάργα.

Καθολική Εκκλησία

  • Παναγίας της Λούρδης και συγκεκριμένα την εμφάνιση της Παναγίας σ’ ένα 14χρονο κορίτσι στη Λούρδη της Γαλλίας στις 11 Φεβρουαρίου 1858.

Είπαν…

“Ευτυχία δεν είναι αυτό που προσπαθείς να δείξεις, αλλά αυτό που προσπαθείς να κρύψεις..”

Σαν σήμερα, 11 Φεβρουαρίου

Τι έγινε, σαν σήμερα 11 Φεβρουαρίου, στην Ελλάδα και τον Κόσμο.

  • 660 πΧ Ο αυτοκράτορας Τζίμου ιδρύει την Ιαπωνία, σύμφωνα με την παράδοση.

  • 1650 Πέθανε ο Γάλλος φιλόσοφος και μαθηματικός Ρενέ ντε Καρτ, γνωστότερος στην Ελλάδα ως Καρτέσιος, ο οποίος έμεινε στην ιστορία και για τη ρήση του “σκέφτομαι, άρα υπάρχω”. Υπήρξε ο αποφασιστικός πολέμιος του σχολαστικισμού και ιδρυτής του ορθολογισμού. Παρότι επεδίωξε τη χειραφέτηση της φιλοσοφίας από την κηδεμονία της θεολογίας, παραδεχόταν την ύπαρξη του θεού και ομολογούσε ότι ήταν ένας πιστός καθολικός. Η φιλοσοφία του άνοιξε νέους δρόμους στην ιστορία της γνώσης

  • 1776 Γεννήθηκε ο Ιωάννης Καποδίστριας, Έλληνας διπλωμάτης της Ρωσικής αυτοκρατορίας και πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδας.

  • 1825 Ο Ιμπραήμ, επικεφαλής 4.000 πεζών και 4.000 ιππέων, αποβιβάζεται στη Μεθώνη και την επομένη κινείται προς την Πύλο. Μεγάλος κίνδυνος για την Ελληνική Επανάσταση.

  • 1847 Γεννήθηκε ο Αμερικανός εφευρέτης, Τόμας Έντισον. Ενας στυγνός καπιταλιστής, από αυτούς που σηματοδότησαν το σαθρό «αμερικάνικο όνειρο». Υπέρμαχος της εμπορευματοποίησης των πάντων και του απόλυτου ατομικού συμφέροντος… Και με την κατηγορία ότι πολλές εφευρέσεις «του» είναι αποτέλεσμα κλοπής από συνεργάτες του και άλλους. Το ποιες και πόσες έκλεψε είναι ένα μεγάλο θέμα. Οπως και να έχει του πιστώνονται πάρα πολλές. Είναι ο εφευρέτης με τις 1093 ευρεσιτεχνίες (για πολλές υπάρχει αμφισβήτηση, θεωρούνται κλεμμένες), στις οποίες περιλαμβάνονται ο ηλεκτρικός λαμπτήρας πυράκτωσης, ο φωνογράφος, το σύγχρονο τηλέφωνο, η κινηματογραφική μηχανή προβολής, οι σιδηροαλκαλικές μπαταρίες και τεχνικές κατασκευής τσιμέντου και χημικών προϊόντων. Ιδρυτής μεγάλων ηλεκτροτεχνικών εταιριών, είναι ο ιδρυτής του πρώτου εργαστηρίου βιομηχανικής έρευνας. Στο διάστημα 1869 – 1876 κατασκεύασε μια σειρά πρωτοτύπων συσκευών και οργάνων, μεταξύ των οποίων και συσκευή για τη μετάδοση πληροφοριών σε απόσταση, εργάστηκε πάνω στην πολλαπλή τηλεγραφία, τελειοποίησε τη γραφομηχανή κλπ.Το 1877 εφηύρε το γραμμόφωνο και τελειοποίησε το τηλέφωνο του Μπελ. Το 1879 ανακοίνωσε τη μεγαλύτερη ίσως εφεύρεσή του, τη λυχνία πυρακτώσεως, την ηλεκτρική λάμπα. Εκανε, επίσης, πειράματα για τον εξηλεκτρισμό των σιδηροδρομικών γραμμών και επεξεργάστηκε τη μέθοδο του μαγνητικού εμπλουτισμού των μεταλλευμάτων. Επίσης, κατασκεύασε τις ισχυρότερες για την εποχή του ηλεκτρικές γεννήτριες. Με σχέδιό του, κατασκευάστηκε στη Ν. Υόρκη ο πρώτος στον κόσμο σταθμός συνεχούς ρεύματος για δημόσια χρήση το 1882.

  • 1858 Ο Μπενίτο Χουαρέζ ανακηρύσσεται Πρόεδρος του Μεξικού στη Βέρα Κρουζ. Είχε προηγηθεί πόλεμος εναντίον του αυτοκράτορα Μαξιμιλιανού.

  • 1868 Πεθαίνει στο Παρίσι ο Γάλλος φυσικός Ζαν Φουκό, ο οποίος εφηύρε το γυροσκόπιο και προσδιόρισε την ταχύτητα του φωτός.

  • 1921 Γεννήθηκε ο Οτάβιο Μισόνι. ταλός σχεδιαστής μόδας και παλαίμαχος αθλητής στίβου. Ο Οτάβιο Μισόνι (Ottavio Missoni) -Τάι για τους φίλους του- γεννήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 1921 στο Ντουμπρόβνικ της Γιουγκοσλαβίας (σήμερα στην Κροατία). Ο ιταλός πατέρας του Βιτόριο Μισόνι ήταν καπετάνιος σε εμπορικά πλοία και η μητέρα του Τερέζα ντε Βίντοβιτς καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια της περιοχής. Από μικρός ξεκίνησε την ενασχόληση με τον αθλητισμό και ειδικεύτηκε στα 400 μ. και αργότερα με τα 400 μ. μετ’ εμποδίων. Πολέμησε με τον ιταλικό στρατό στη Βόρειο Αφρική και συνελήφθη αιχμάλωτος από τους συμμάχους κατά τη διάρκεια της Μάχης του Ελ Αλαμέιν το 1942. Παρέμεινε επί τετραετία έγκλειστος σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Αίγυπτο και το 1946 επέστρεψε στην Ιταλία. Εγκαταστάθηκε στην Τεργέστη, όπου συνέχισε τις σπουδές του στο Λύκειο. Το 1948 έλαβε μέρος με τα χρώματα της Ιταλίας στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου και κατέλαβε την έκτη θέση στα 400 μ. μετ’ εμποδίων με επίδοση 54''. Δύο χρόνια αργότερα, στους Πανευρωπαϊκούς των Βρυξελλών τερμάτισε τέταρτος στο ίδιο αγώνισμα. Κατά τη διάρκεια της αθλητικής του καριέρας κατέκτησε συνολικά επτά εγχώριους τίτλους: Ένα στα 400 μ. (1939), τρεις στα 400 μ. μετ’ εμποδίων (1941, 1947, 1948) και τρεις στη σκυταλοδρομία 4x400 μ. με τα χρώματα της SG Gallarate (1950, 1951, 1952). Τα προσωπικά του ρεκόρ ήταν 47,8 στα 400 μ. (1939) και 53,1 στα 400 μ. μετ’ εμποδίων (1948). Στις 13 Απριλίου 1953 νυμφεύτηκε τη Ροζίτα Γελμίνι, κόρη βιομηχάνου από το Βαρέζε. Εν τω μεταξύ, είχε ιδρύσει ένα πλεκτήριο στην Τεργέστη μαζί με ένα φίλο του δισκοβόλο. Σύντομα, η επιχείρηση μεταφέρθηκε στην κωμόπολη Σουμίραγκο της Λομβαρδίας, όπου και σήμερα η έδρα της Missoni. To 1954 γεννήθηκε ο πρωτότοκος γιος του Βιτόριο, ακολούθησε ο Λούκα το 1957 και η Άντζελα τον επόμενο χρόνο. Το 1958 ίδρυσε με τη σύζυγό του τον οίκο μόδας Missoni, ο οποίος διακρίνεται μέχρι σήμερα για τους ιδιαίτερους και εντυπωσιακούς συνδυασμούς σχεδίων και χρωμάτων. Η διεθνής αναγνώριση ήλθε το 1967, κατά τη διάρκεια επίδειξης μόδας στη Φλωρεντία. Ακολουθώντας μια ιδέα της Ροζίτα Μισόνι, τα μοντέλα φόρεσαν τα ενδύματα του οίκου χωρίς στηθόδεσμο, για να μην δημιουργηθεί υπερβολική χρωματική αντίθεση. Η ιδιαιτερότητα αυτή εντυπωσίασε τους δημοσιογράφους των ξένων μέσων ενημέρωσης που, με τα ρεπορτάζ τους, ενίσχυσαν σημαντικά τη φήμη του ιταλικού οίκου μόδας. Το 1983 ο οίκος Μissoni σχεδίασε τα κοστούμια για τις παραστάσεις όλης της σεζόν στη Σκάλα του Μιλάνου, ενώ τον Οκτώβριο του 1987 παρουσίασε τη δική του εκδοχή στο μοντέλο Y10 της Αutobianchi. Από τις 4 Ιανουαρίου του 2013, ο μεγαλύτερος γιος του Οτάβιο Μισόνι, Βιτόριο, θεωρείται αγνοούμενος, όταν το μικρό αεροπλάνο στο οποίο επέβαινε με τη σύζυγό του χάθηκε στα ανοιχτά της Βενεζουέλας. Η εξαφάνιση του γιου του κατέβαλλε σε μεγάλο βαθμό τον Ιταλό μόδιστρο. Στις 9 Μαΐου 2013 ο Οτάβιο Μισόνι άφησε την τελευταία του πνοή στη βίλα του στο Σουμίραγκο.

  • 1929 Υπογράφεται στο Λατερανό της Ρώμης η συνθήκη, που αναγνωρίζει το Βατικανό ως ανεξάρτητο κράτος με το όνομα «Κράτος της πόλεως του Βατικανού», ανάμεσα στον Ιταλό δικτάτορα Μουσολίνι και τον καρδινάλιο Γκασπάρι, εκπρόσωπο του Πάπα Πίου ΙΑ’.

  • 1930 Στη Θεσσαλονίκη οι άνεργοι καπνεργάτες διαδηλώνουν για τη χορήγηση επιδομάτων ανεργίας. Οι συγκρούσεις που ακολουθούν με την χωροφυλακή διαρκούν σχεδόν όλη μέρα.

  • 1934 Γεννήθηκε ο Τζον Σέρτις. Άγγλος οδηγός αγώνων και επιχειρηματίας, από τις θρυλικές μορφές του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Είναι ο μόνος οδηγός αγώνων που έχει αναδειχθεί παγκόσμιος πρωταθλητής τόσο στους δύο όσο και στους τέσσερις τροχούς.

  • 1934 Διεξάγονται δημοτικές και κοινοτικές εκλογές. Το Ενιαίο Μέτωπο Εργατών Αγροτών (ΚΚΕ) κατακτά την πλειοψηφία στην Καβάλα όπου εκλέγεται ο πρώτος κομμουνιστής Δήμαρχος (ο Δημήτρης Παρτσαλίδης). Το ψηφοδέλτιο του ΕΜΕΑ πλειοψηφεί επίσης σε Καισαριανή, Ποντοκώμη, Χωριστή, Γιάνετζικ, Τσαριτσάνη, Γιάνουλη, Τσερέπλιανη, Αγγίτσα, Δερελή, Δογάνη, Ρετσάνη, Καρίτσα, Ιμέμπεη, κ.ά. Συνολικά σε όλη την Ελλάδα σε 60 κοινότητες αναδείχθηκαν κοινοτικά συμβούλια από τους υποψηφίους του ΕΜΕΑ. Στις εκλογές αυτές ψήφισαν για πρώτη φορά και οι γυναίκες. Χρειάστηκαν δεκαετίες έντονων γυναικείων αγώνων για να μπορέσουν οι Ελληνίδες να αποκτήσουν δικαίωμα ψήφου. Για πρώτη φορά ψήφισαν στις δημοτικές εκλογές της 11ης Φεβρουαρίου 1934. Εκλογικό δικαίωμα δεν δόθηκε σε όλες, αλλά μόνο σε όσες είχαν κλείσει τα 30 χρόνια και διέθεταν τουλάχιστον απολυτήριο Δημοτικού. Στους εκλογικούς καταλόγους της Αθήνας γράφτηκαν μόλις 2.655 κυρίες, από τις οποίες ψήφισαν τελικά μόνο 439. Χαρακτηριστική για το κλίμα της εποχής ήταν η άρνηση της ηθοποιού Μαρίκας Κοτοπούλη να ψηφίσει, λέγοντας μάλιστα πως ψήφο θέλουν μόνο όσες είναι άσχημες και όσες αποφεύγουν να κάνουν παιδιά! Δήμαρχος Αθηναίων σε αυτές τις εκλογές αναδείχθηκε ο Κώστας Κοτζιάς, γιος του αθηναίου εμπόρου Γεώργιου Κοτζιά, ενός εκ των ιδρυτών του Εμπορικού Συλλόγου Αθηνών. Επί των ημερών του διαμορφώθηκε το Πεδίον του Άρεως. Σε βουλευτικές εκλογές, οι Ελληνίδες ψήφισαν για πρώτη φορά στις 19 Φεβρουαρίου του 1956. Ήταν η απαρχή της εφαρμογής στην πράξη της καθολικής ψηφοφορίας, που είχε κατοχυρωθεί ήδη στο Σύνταγμα του 1864, με την αναγνώριση της ιδιότητας του πολίτη στις γυναίκες. Πέρασε σχεδόν ένας αιώνας μέχρις ότου καταφέρουν οι Ελληνίδες να φτάσουν στην κάλπη, έχοντας κατακτήσει πλήρως το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι στις βουλευτικές εκλογές του 1956, με τη Λίνα Τσαλδάρη της ΕΡΕ και τη Βάσω Θανασέκου της «Δημοκρατικής Ένωσης» να εισέρχονται στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Η Λίνα Τσαλδάρη έγινε και η πρώτη γυναίκα - υπουργός, καθώς ανέλαβε το Υπουργείο Κοινωνικής Πρόνοιας στην κυβέρνηση Καραμανλή. Την ίδια χρονιά εκλέχθηκε και η πρώτη γυναίκα Δήμαρχος, η Μαρία Δεσύλλα, στην Κέρκυρα. Πρωτεργάτης στον αγώνα για τη συμμετοχή των γυναικών στα πολιτικά πράγματα της χώρας στάθηκε το φεμινιστικό κίνημα. Η Καλλιρρόη Παρρέν, εκδότρια του περιοδικού Εφημερίς των Κυριών, ήταν η πιο σημαντική φωνή έκφρασης αυτών των διεκδικήσεων. Η ισότητα των δυο φύλων και η απαίτηση για τη χορήγηση πολιτικών δικαιωμάτων στις γυναίκες, οδήγησε στη σύσταση πολλών γυναικείων οργανώσεων, με αποτέλεσμα κατόπιν πιέσεων τους να φτάσουμε στο προεδρικό διάταγμα της 5ης Φεβρουαρίου του 1930 που αναγνώριζε το δικαίωμα του εκλέγειν για τις Ελληνίδες, αλλά μόνο για τις δημοτικές και κοινοτικές εκλογές και μόνο για τις εγγράμματες άνω των 30 ετών. Η πλήρης κατοχύρωση των πολιτικών δικαιωμάτων των γυναικών ψηφίστηκε στις 28 Μαΐου του 1952, χωρίς όμως τελικά να συμμετάσχουν στις εκλογές του Νοεμβρίου, γιατί δεν είχαν ενημερωθεί οι εκλογικοί κατάλογοι. Το 1953, σε επαναληπτική εκλογή στη Θεσσαλονίκη, εξελέγη η πρώτη γυναίκα βουλευτής. Ήταν η Ελένη Σκούρα («Ελληνικός Συναγερμός»), που μαζί με τη Βιργινία Ζάννα («Κόμμα Φιλελευθέρων»), υπήρξαν οι δυο πρώτες γυναίκες υποψήφιες για το βουλευτικό αξίωμα. Το γυναικείο κίνημα πέτυχε τη μεγαλύτερη νίκη του, όταν στο Σύνταγμα του 1975 καθιερώθηκε η αρχή της ισότητας των δυο φύλων. Ο αριθμός των γυναικών βουλευτών αυξήθηκε σημαντικά με την πάροδο των χρόνων κι έτσι στη Βουλή του 2004 συμμετέχουν συνολικά 40 γυναίκες. Είναι ο μεγαλύτερος αριθμός μέχρι σήμερα, αλλά αντιστοιχεί μόλις στο 13% του συνόλου των μελών της Βουλής. Στην Κύπρο, οι γυναίκες ψήφισαν από τις πρώτες εκλογές στη Μεγαλόνησο το 1960. Πρώτη βουλευτής εξελέγη η τουρκοκύπρια Αϊλά Κιαζίμ, ενώ πρώτη Ελληνοκύπρια η Ρήνα Κατσελή, μέλος του «Δημοκρατικού Κόμματος», που εξελέγη το 1981. Η κυρία Κατσελή εμφανίστηκε στην πρώτη συνεδρίαση της Βουλής για να δώσει το νενομισμένο όρκο με τσεμπέρι και κυπριακή ενδυμασία. Σήμερα, στη Βουλή των Αντιπροσώπων υπάρχουν 8 γυναίκες σε σύνολο 56 ελληνοκυπρίων βουλευτών, ποσοστό 14,3%.

  • 1936 Γεννήθηκε ο αμερικανός ηθοποιός Μπαρτ Ρέινολντς ήταν ένας από τους πιο δημοφιλείς και καλοπληρωμένους σταρ του Χόλιγουντ την δεκαετία του ‘70 έως τα μέσα της δεκαετίας του ’80, οπότε η καριέρα του πήρε την κατιούσα. Μια γυμνή φωτογράφισή του το 1972 για το περιοδικό Cosmopolitan τον ανέδειξε σε ένα από τα σύμβολα της αρρενωπότητας εκείνα τα χρόνια. Ο Μπαρτ Ρέινολντς γεννήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 1936 στο Λάνσινγκ του Μίτσιγκαν. Στα νεανικά του χρόνια έπαιζε αμερικάνικο ποδόσφαιρο, όμως αναγκάστηκε να το εγκαταλείψει, όταν υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση στο γόνατο, έπειτα από τροχαίο ατύχημα. Στην συνέχεια στράφηκε στην υποκριτική και ξεκίνησε την καριέρα του στον κόσμο του θεάματος στα τέλη της δεκαετίας του '50 από την τηλεόραση. Συμμετείχε στη σειρά γουέστερν «Gunsmoke» (1962–1965) και πρωταγωνίστησε στις τηλεοπτικές σειρές «Hawk» (1966) και «Dan August» (1970–1971). Η καριέρα του απογειώθηκε το 1972 με τον πρωταγωνιστικό ρόλο δίπλα στον Γιόιτ Βόιτ στο θρίλερ του Τζον Μπούρμαν «Όταν ξέσπασε η βία» («Deliverance»). Την ίδια χρονιά αναδείχθηκε σε σύμβολο του σεξ με την γυμνή φωτογράφισή του για το περιοδικό Cosmopolitan, για την οποία πολλά χρόνια αργότερα δήλωσε ότι μετάνιωσε. Το τεύχος Απριλίου 1972 του περιοδικού, όπου δημοσιεύτηκαν οι φωτογραφίες, έγινε ανάρπαστο πουλώντας περισσότερα από 1,5 εκατομμύρια αντίτυπα. Τα χρόνια της ακμής του διακρίθηκε σε κωμικούς ρόλους σε ταινίες, όπως «11 υπέροχα καθάρματα» («The Longest Yard», 1974) του Ρόμπερτ Όλντριτς, «Η Τελευταία Τρέλα του Μελ Μπρουκς» («Silent Movie», 1976) του Μελ Μπρουκς, «Ο Ατσίδας και το Λαγωνικό» (« Smokey and the Bandit», 1977) του Χαλ Νίνταμ και «Κάνονμπολ» («The Cannonball Run, 1981») του ίδιου σκηνοθέτη. Στις πιο πολλές από ταινίες αυτής της περιόδου συμπρωταγωνίστριά του ήταν η Σάλι Φιλντ, με την οποία διατηρούσε δεσμό, ο οποίος συχνά απασχολούσε τα πρωτοσέλιδα του κουτσομπολίστικου Τύπου. Στο αποκορύφωμα της καριέρας του ήταν ένας από τους πιο ακριβοπληρωμένους ηθοποιούς του Χόλιγουντ και οι ταινίες του ήταν μεταξύ των κορυφαίων σε εισιτήρια στο αμερικανικό box office. Από τα μέσα της δεκαετίας του '80 όμως, η καριέρα του πήρε την κατιούσα. Ο Μπαρτ Ρέινολντς επέστρεψε δυναμικά το 1997, όταν ήταν υποψήφιος για το Όσκαρ καλύτερου δεύτερου ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία του Πολ Τόμας Άντερσον «Ξέφρενες νύχτες» («Boogie Nights»). Είχε επίσης τιμηθεί με βραβείο Έμι για την ερμηνεία του στην τηλεοπτική σειρά «Evening Shade» (1990-94). Τα τελευταία χρόνια της ζωής του αντιμετώπιζε σοβαρά καρδιολογικά προβλήματα. Μάλιστα, το 2010 είχε υποβληθεί σε πενταπλό μπάι-πας, ωστόσο εργαζόταν μέχρι μέχρι την ημέρα του θανάτου, καθώς συμμετείχε στο καστ της ταινίας του Κουέντιν Ταραντίνο, «Once Upon A Time... in Hollywood».Δεν πρόλαβε τα γυρίσματά της και τον αντικατέστησε ένας άλλος της μεγάλης οθόνης, ο Μπρους Ντερν. Ο Μπαρτ Ρέινολντς άφησε την τελευταία του πνοή στις 6 Σεπτεμβρίου 2018 σε νοσοκομείο της πόλης Τζούπιτερ της Φλώριδας, προδομένος από την καρδιά του. Είχε παντρευτεί δύο φορές και είχε υιοθετήσει ένα παιδί με την δεύτερη σύζυγό του, την ηθοποιό Λόνι Άντερσον.

  • 1939 Το Βατικανό αναγνωρίζει το βασίλειο της Ιταλίας με πρωτεύουσα τη Ρώμη και η Ιταλία την κυριαρχία του Βατικανού πάνω στο έδαφός της.

  • 1945 Ο αμερικανός πρόεδρος Φράνκλιν Ρούσβελτ, ο άγγλος πρωθυπουργός Γουίνστον Τσόρτσιλ και ο σοβιετικός κομουνιστής ηγέτης Ιωσήφ Στάλιν, μοιράζουν τον κόσμο σε σφαίρες επιρροής, υπογράφοντας τη Συνθήκη της Γιάλτας.

  • 1948 Πεθαίνει ο πρωτοπόρος σοβιετικός σκηνοθέτης Sergei Eisenstein _Сергей Михайлович Эйзенштейн _Σεργκέι Αιζενστάιν. Έργα του η «Απεργία», «Θωρηκτό Ποτέμκιν», «Οκτώβρης», «Ιβάν ο Τρομερός», κ.ά. Σεργκέι Αϊζενστάιν , ο σκηνοθέτης που άλλαξε τα δεδομένα στην κινηματογραφική τέχνη, ο σκηνοθέτης που έφερε με ανυπέρβλητο τρόπο, σε πρώτο πλάνο, την πάλη των λαϊκών μαζών. Ο Σεργκέι Μιχαήλοβιτς Αϊζενστάιν γεννήθηκε στη Ρίγα στις 22 Γενάρη 1898. Το 1915 ξεκίνησε σπουδές μηχανικού στην Πετρούπολη. Παράλληλα, ασχολείται με τη ζωγραφική… Την άνοιξη του 1918 κατατάσσεται εθελοντής στον Κόκκινο Στρατό. Ασχολείται και με το θέατρο… Το 1924 γύρισε την πρώτη του ταινία την «Απεργία», που έκανε μεγάλη εντύπωση. Ενα χρόνο αργότερα, η σοβιετική κυβέρνηση του αναθέτει τη δημιουργία ενός κινηματογραφικού έργου για την επέτειο των 20 χρόνων από την επανάσταση του 1905. Αρχικά, ο Αϊζενστάιν προόριζε την ταινία για σπονδυλωτή κατασκευή, με διάφορες ιστορίες που, υπό τον τίτλο «1905», θα περιέγραφαν την επανάσταση. Το αρχικό όμως σενάριο τροποποιείται και επικεντρώνεται στην εξέγερση στο «Θωρηκτό Ποτέμκιν», ιστορία που στο αρχικό σενάριο δεν ξεπερνούσε τις 2 σελίδες. Η ταινία γυρίστηκε μέσα σε λίγες εβδομάδες στην Οδησσό, με μερικούς ηθοποιούς, τον πληθυσμό της πόλης και ναύτες του Κόκκινου Στόλου. Μια ταινία που μέχρι σήμερα αποτελεί σταθμό στην Ιστορία του Κινηματογράφου. Ο Γάλλος ιστορικός του κινηματογράφου Ζορζ Σαντούλ σημειώνει: «Παντού έξω από την ΕΣΣΔ, η λογοκρισία απαγόρεψε το “Ποτέμκιν”. Παντού οι θεατές συγκεντρώθηκαν κρυφά για να το χειροκροτήσουν…». Το 1927 η ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος αναθέτει στον Αϊζενστάιν τη δημιουργία μιας ταινίας για τη 10η επέτειο της Οχτωβριανής Επανάστασης. Με τον συν-σεναριογράφο Γκριγκόρι Αλεξαντρόφ βασίζονται σε προσωπικές μαρτυρίες, σε συνεντεύξεις, σε φωτογραφίες και στο βιβλίο «Δέκα ημέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο» του Τζον Ριντ και συνθέτουν ένα λεπτομερέστατο σενάριο με τίτλο «Οκτώβρης», που κάλυπτε το μεγαλύτερο μέρος της Επανάστασης. Τελικά, ο Αϊζενστάιν αποφασίζει και εδώ να επικεντρωθεί σε κάποια αντιπροσωπευτικά γεγονότα της Επανάστασης που έλαβαν χώρα στο Λένινγκραντ, από το Φλεβάρη έως τον Οκτώβρη του 1917. Το 1929 ο Σεργκέι Μιχαήλοβιτς Αϊζενστάιν γυρίζει την ταινία «Γενική Γραμμή» που ανταποκρίνεται στην ανάγκη κολεκτιβοποίησης της γης. Περιοδεύει σε Ευρώπη και Αμερική. Στο Μεξικό γυρίζει την ταινία «Κε βίβα Μέχικο». Το 1938 γυρίζει την ταινία «Αλέξανδρος Νιέφσκι». Το 1944 ξεκινά τα γυρίσματα της ταινίας «Ιβάν ο Τρομερός»…

  • 1949 Ξεκινά μεγάλη επιχείρηση του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας για την κατάληψη της Φλώρινας (11–13/2/1949), που έχει καταγραφεί σαν η δυσκολότερη και μεγαλύτερη μάχη που έδωσε ο ΔΣΕ σε κατοικημένες περιοχές. Απέναντί του είχε μια πολύ καλά οχυρωμένη πόλη, που την υπεράσπιζαν μεγάλες δυνάμεις του κυβερνητικού στρατού. Ο ΔΣΕ στη μάχη της Φλώρινας είχε πολύ μεγάλες απώλειες, πάνω από 800 νεκρούς και 930 τραυματίες. Μετά το τέλος των επιχειρήσεων, ο κυβερνητικός στρατός μάζεψε τους νεκρούς μαχητές του ΔΣΕ μαζί με πολλούς τραυματίες και με μπουλντόζες όλους μαζί, ζωντανούς και νεκρούς, τους παράχωσε σε ένα λάκκο, στο χωράφι που βρίσκεται στη νοτιοανατολική πλευρά της πόλης, στην Περιοχή Άγιος Γεώργιος.

  • 1959 Ελλάδα και Τουρκία συμφωνούν για την επίλυση του Κυπριακού. Μονογράφεται στη Ζυρίχη από τον πρωθυπουργό της Ελλάδας, Κωνσταντίνο Καραμανλή και τον Τούρκο ομόλογό του, Αντνάν Μεντερές, η συμφωνία για την ανεξαρτησία της Κύπρου. Λίγο αργότερα (19 Φεβρουαρίου 1959), η συμφωνία θα υπογραφεί από όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη στο Λονδίνο (Βρετανία, Ελλάδα, Τουρκία και οι δύο κοινότητες της Κύπρου).

  • 1959 Ξεκινά στην Αθήνα η δίκη του Μαξ Μέρτεν, του Ναζί εγκληματία πολέμου που υπηρέτησε στη Θεσσαλονίκη τη διετία 1942–1944, ως σύμβουλος της στρατιωτικής διοίκησης της πόλης. Ήταν ο άνθρωπος που υπέγραψε τη μεταφορά των 50.000 Εβραίων της Θεσσαλονίκης στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς, ενώ είχε ευθύνη και για την αρπαγή των περιουσιών τους, που η συνολική τους αξία ξεπερνούσε τα 125.000.000 χρυσά φράγκα. Το Ειδικό Στρατοδικείο Εγκληματιών Πολέμου της Αθήνας καταδικάζει τον Μέρτεν σε 25ετή κάθειρξη. Ο Μαξ Μέρτεν (1911-1976) υπήρξε υψηλόβαθμος Ναζί, που υπηρέτησε στη Θεσσαλονίκη τη διετία 1942-1944, ως σύμβουλος της στρατιωτικής διοίκησης της πόλης. Ένα τμήμα του θησαυρού αυτού στάλθηκε στη Γερμανία και το υπόλοιπο θάφτηκε κάπου στη Βόρειο Ελλάδα, σύμφωνα με εκτιμήσεις. Τον Μάιο του 1957, όντας υψηλόβαθμο στέλεχος του Υπουργείου Δικαιοσύνης της Δυτικής Γερμανίας, επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη ως τουρίστας, για να αναζητήσει, κατά μία εκδοχή, τον κρυμμένο θησαυρό. Αναγνωρίστηκε από κάποια θύματά του και συνελήφθη, με εντολή του αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ανδρέα Τούση, καθώς εκκρεμούσε εις βάρος του ένταλμα σύλληψης από το 1947 για εγκλήματα πολέμου. Σχεδόν αμέσως με την προφυλάκισή του άρχισαν οι πιέσεις από τη γερμανική πλευρά για την απελευθέρωσή του. Η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή έδειξε να υποχωρεί. Οι δύο χώρες ήταν τώρα στο ίδιο στρατόπεδο ως μέλη του ΝΑΤΟ και η φτωχή Ελλάδα ήταν εξαρτημένη οικονομικά από τη Δυτική Γερμανία (μετανάστες, δάνεια κλπ). Οι πιέσεις εντάθηκαν τον Νοέμβριο του 1958, όταν ο Καραμανλής επισκέφθηκε επίσημα τη Βόννη, προκειμένου να διαπραγματευτεί τη σύναψη δανείου, ύψους 200.000.000 μάρκων. Τον Ιανουάριο του 1959 η κυβέρνηση Καραμανλή εισάγει στη Βουλή και ψηφίζει νόμο «περί αναστολής διώξεως εγκληματιών πολέμου», με τη δικαιολογία ότι «πρέπει να παραμεριστούν τα εμπόδια δια την ανάπτυξιν των σχέσεών μας με τη Δυτική Γερμανία», όπως δήλωσε ο Υπουργός Δικαιοσύνης Κωνσταντίνος Καλλίας. Η αντιπολίτευση, με προεξάρχοντες τους Κωνσταντίνο Μητσοτάκη (Κόμμα Φιλελευθέρων), Ηλία Τσιριμώκο (ΕΔΑ) και Σταύρο Ηλιόπουλο (ΕΔΑ), καταγγέλλει την «αμνήστευση των εγκληματιών του ελληνικού λαού» και κατηγορεί την κυβέρνηση ότι έχει υποκύψει σε πιέσεις της δυτικογερμανικής κυβέρνησης, πράγμα το οποίο αρνείται ο υπουργός Εξωτερικών Ευάγγελος Αβέρωφ. Υπό την πίεση της ελληνικής και της διεθνούς κοινής γνώμης («Η Ελλάδα αμνηστεύει τους σφαγείς της» έγραψαν οι Τάιμς του Λονδίνου) η κυβέρνηση υπαναχωρεί και εξαιρεί τον Μέρτεν από την εφαρμογή του του νόμου (ν.δ. 3933/1959). Στις 11 Φεβρουαρίου 1959 αρχίζει η δίκη του Μαξ Μέρτεν στο Ειδικό Στρατοδικείο Εγκληματικών Πολέμου της Αθήνας. Προκαλεί διεθνές ενδιαφέρον και την παρακολουθούν άγγλοι νομομαθείς και απεσταλμένοι των μεγαλύτερων εφημερίδων του κόσμου. Ο Μέρτεν ακούει με ολύμπια ψυχραιμία το κατηγορητήριο και δηλώνει αθώος. Οι μάρτυρες κατηγορίας που παρελαύνουν απαριθμούν τα εγκλήματα που διέπραξε στη Θεσσαλονίκη, ενώ μόλις τρεις μάρτυρες καταθέτουν υπέρ του. Στις 5 Μαρτίου 1959, ο πρόεδρος του Στρατοδικείου, συνταγματάρχης Κοκορέτσας, διαβάζει την ετυμηγορία ενοχής του κατηγορουμένου. Στον Μέρτεν επιβάλλεται ποινή φυλάκισης 25 ετών κατά συγχώνευση. Οι πιέσεις των Γερμανών για την αποφυλάκιση του Μέρτεν φθάνουν στο αποκορύφωμά τους. Η ελληνική κυβέρνηση υπόσχεται στη Βόννη ότι μόλις καταλαγιάσει ο θόρυβος θα τον απελευθερώσει. Ο Καραμανλής διστάζει να προχωρήσει στην αποφυλάκιση του Μέρτεν, επειδή βρίσκεται προφυλακισμένος (θύμα πολιτικής δίωξης) ένας από τους πρωτεργάτες της Αντίστασης, ο Μανώλης Γλέζος. Η κατάλληλη στιγμή ήλθε τον Αύγουστο του 1959. Με το νόμο 4016, η κυβέρνηση τροποποίησε τη σχετική νομοθεσία (ν.δ. 3933/1959), με αποτέλεσμα να «αναστέλλεται αυτοδικαίως πάσα δίωξις γερμανών υπηκόων φερομένων ως εγκληματιών πολέμου, καθώς και η εκτέλεσις πάσης ποινής ή το υπόλοιπον ταύτης. Αντίγραφα των δικογραφιών αποστέλλονται εις τας γερμανικάς αρχάς». Με βάση τη διάταξη αυτή, ο Μαξ Μέρτεν αποφυλακίστηκε στις 5 Νοεμβρίου 1959 και απελάθηκε στη Γερμανία, με την προϋπόθεση να εκτίσει εκεί την ποινή του. Όμως, τα γερμανικά δικαστήρια τον απάλλαξαν πλήρως, ελλείψει αποδεικτικών στοιχείων. Ο «Δήμιος της Θεσσαλονίκης» αποδόθηκε λευκός στην κοινωνία. Στις 28 Σεπτεμβρίου 1960, τα γερμανικά έντυπα «Ηχώ του Αμβούργου» και «Ντερ Σπίγκελ» δημοσιεύουν αποσπάσματα της κατάθεσής του στις γερμανικές αρχές και προκαλούν σεισμό πολλών Ρίχτερ στην Αθήνα. Ο Μέρτεν ισχυριζόταν ότι ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο υπουργός Εσωτερικών και εξ απορρήτων του Δημήτριος (Τάκος) Μακρής, η σύζυγός του Δοξούλα το γένος Λεοντίδη και ο Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας Γεώργιος Θεμελής υπήρξαν συνεργάτες των Γερμανών. Η ελληνική κυβέρνηση διαψεύδει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο τον Μέρτεν, το ίδιο και η γερμανική. Στη Βουλή τα πνεύματα ανάβουν. Βουλευτές της ΕΡΕ επιτίθενται κατά συναδέλφων τους της ΕΔΑ, που ήταν τότε αξιωματική αντιπολίτευση. Σημειώνονται συμπλοκές και η συνεδρίαση διακόπτεται (16 Οκτωβρίου 1960). Τρεις από τους θιγόμενους, το ζεύγος Μακρή και ο Θεμελής, προχώρησαν σε μηνύσεις, όχι στα γερμανικά δικαστήρια, αλλά στα ελληνικά και πέτυχαν την ερήμην καταδίκη του Μέρτεν για συκοφαντική δυσφήμιση. Πάντως, η δημοσιογραφική έρευνα αποκάλυψε ότι ο Μακρής ως δικηγόρος στην κατοχική Θεσσαλονίκη είχε πολύ καλές σχέσεις με τους Γερμανούς, η σύζυγός του Δοξούλα ήταν γραμματέας του Μέρτεν και ο Θεμελής διορισμένος Νομάρχης. Για τον Καραμανλή δεν βρέθηκε το παραμικρό στοιχείο που να επιβεβαιώνει τον ισχυρισμό του Μέρτεν. Ο Μέρτεν απασχόλησε και μεταθανάτια την Ελλάδα, με τη μεγάλη κινητοποίηση του 2000 για την ανεύρεση του εβραϊκού θησαυρού της Θεσσαλονίκης, που σύμφωνα με κάποια πληροφορία, βρισκόταν στο βυθό στ' ανοιχτά της Φοινικούντας Μεσσηνίας. Την πληροφορία φέρεται να έδωσε σε έλληνα συγκρατούμενο ο ίδιος ο Μέρτεν. Ο θησαυρός δεν βρέθηκε ποτέ.

  • 1964 Το Γενικό Χημείο του Κράτους δίνει το πράσινο φως για την κυκλοφορία της Coca Cola στη χώρα μας.

  • 1969 Γεννήθηκε η Τζένιφερ Άνιστον: Η Ρέιτσελ από τα «Φιλαράκια». Αμερικανίδα ηθοποιός, ελληνικής καταγωγής, που κέρδισε παγκόσμια φήμη από τον πρωταγωνιστικό ρόλο της στη δημοφιλή τηλεοπτική κωμική σειρά «Τα Φιλαράκια».

  • 1970 Η Ιαπωνία γίνεται η τέταρτη χώρα μετά την Σοβιετική Ένωση (1957), τις ΗΠΑ (1958) και τη Γαλλία (1965), που θέτει δορυφόρο σε τροχιά.

  • 1971 Στην Ουάσινγκτον, οι ΗΠΑ και η ΕΣΣΔ υπογράφουν συνθήκη απαγόρευσης των πυρηνικών δοκιμών στο θαλάσσιο βυθό.

  • 1974 Mία από τις μεγαλύτερες στην Ιστορία του ποδοσφαίρου. Μία ημέρα σαν σήμερα, στις 11 Φεβρουαρίου 1974, μία ημέρα γιορτής, μετατράπηκε σε πραγματική τραγωδία. Στην αιγυπτιακή πρωτεύουσα, είχε προγραμματιστεί η φιλική συνάντηση ανάμεσα στη Ζάμαλεκ και τη Ντούκλα Πράγας, μία από τις διάσημες ομάδες στην Ευρώπη εκείνη την εποχή. Αρχικά είχε επιλεγεί το στάδιο Nasser, το οποίο μπορεί να φιλοξενήσει 80.000 θεατές, αλλά τελικά αποφασίστηκε ο αγώνας να διεξαχθεί στο γήπεδο Zamalek, δύο φορές μικρότερο. Επιλογή που αποδείχθηκε μοιραία. Η ροή των φιλάθλων που ήθελαν να να παρακολουθήσουν την συνάντηση, ήταν τεράστια, πολύ μεγαλύτερη από την χωρητικότητα του σταδίου, προκαλώντας την κατάρρευση μίας εξέδρας, με τραγικό απολογισμό, να σκοτωθούν 48 άνθρωποι και 50 ακόμα τραυματίες να διακομισθούν στα νοσοκομεία.

  • 1975 Η Μάργκαρετ Θάτσερ γίνεται η πρώτη γυναίκα επικεφαλής πολιτικού κόμματος στη Βρετανία, όταν εκλέγεται αρχηγός των Τόρις (των Συντηρητικών).

  • 1978 Η κυβέρνηση της Κίνας αίρει την απαγόρευση των βιβλίων του Αριστοτέλη, του Γουίλιαμ Σέξπιρ και του Ντίκενς.

  • 1979 Ο Αγιατολάχ Χομεϊνί αναλαμβάνει την εξουσία στο Ιράν.

  • 1990 Μετά από 27 χρόνια φυλάκισης, απελευθερώνεται ο ηγέτης των μαύρων της Νότιας Αφρικής, Νέλσον Μαντέλα, επικεφαλής του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου, σύμβολο της εναντίωσης στο ρατσιστικό καθεστώς του Απαρτχάιντ και κατοπινός πρόεδρος της χώρας.

  • 2000 Πεθαίνει ο Ροζέ Βαντίμ, Γάλλος σκηνοθέτης

  • 2012 Πέθανε η Γουίτνεϊ Χιούστον. Αμερικανίδα τραγουδίστρια και ηθοποιός. Την αποκαλούσαν «Η Φωνή» για τις απίστευτες δυνατότητες και την ποιότητα της φωνής της που την ανέδειξαν ως μία από τις κορυφαίες ερμηνεύτριες της ποπ μουσικής. Το 2009 μπήκε στο Βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες, ως η τραγουδίστρια με τα περισσότερα βραβεία, συνολικά 415. Οι πωλήσεις των δίσκων της ξεπερνούν τα 170 εκατομμύρια αντίτυπα, παγκοσμίως. Η Γουίτνεϊ Ελίζαμπεθ Χιούστον (Whitney Elizabeth Houston) γεννήθηκε στις 9 Αυγούστου 1963 σε μία μεσοαστική γειτονιά του Νιούαρκ της πολιτείας του Νιου Τζέρσεϊ. Ήταν το τρίτο και νεώτερο παιδί του Τζον Χιούστον, στελέχους στη βιομηχανία της ψυχαγωγίας και της τραγουδίστριας των γκόσπελ Σίσι Χιούστον. Η νεαρή Γουίτνεϊ ακολούθησε από νωρίς την οικογενειακή παράδοση. Εκτός από τη μητέρα της και οι εξαδέλφες της Ντιόν Γουόργουικ και Ντι Ντι Γουόργουικ, ασχολούνταν επαγγελματικά με το τραγούδι, όπως και η νονά της, η σπουδαία Αρίθα Φράνκλιν. Στα 11 της άρχισε να τραγουδά στην παιδική χορωδία της ενορίας της και στα 15 συνόδευε τη μητέρα της σε συναυλίες, αλλά και καλλιτέχνες, όπως ο Λου Ρολς και η Τσάκα Καν. Παράλληλα, ασχολείτο με το μόντελινγκ και συμμετείχε ως ηθοποιός σε τηλεοπτικές σειρές. Το 1982, στην πρώτη της ηχογράφηση ως τραγουδίστρια, συμμετείχε στον δίσκο One Down του πειραματικού τζαζ-φανκ σχήματος Material, του οποίου ηγείτο ο Μπιλ Λάσγουελ. Την επόμενη χρονιά ο πρόεδρος της Arista, Κλάιβ Ντέιβις, την άκουσε να τραγουδά σε ένα νάιτ-κλαμπ και την ενέταξε στο δυναμικό της εταιρείας του. Το πρώτο της σινγκλ ντουέτο με τον Τέντι Πέντεγκρας κυκλοφόρησε το 1984 με τίτλο Hold Me, χωρίς να καταφέρει να γνωρίσει επιτυχία. Στις 14 Μαρτίου 1985 κυκλοφόρησε το πρώτο της άλμπουμ, με τίτλο Whitney Houston, για πολλούς το καλύτερό της. Το πρώτο σινγκλ Someone for Me πέρασε απαρατήρητο. Το δεύτερο You Give Good Love αποτέλεσε την πρώτη μεγάλη επιτυχία της και τα τρία επόμενα (Saving All My Love for Me, How Will I Know, The Greatest Love of All) ανέβηκαν στο Νο1 και εκτόξευσαν τη φήμη της. Ο δίσκος πούλησε 13 εκατομμύρια αντίτυπα, ρεκόρ για πρωτοεμφανιζόμενη καλλιτέχνιδα. Και το δεύτερο άλμπουμ της με τίτλο Whitney, που κυκλοφόρησε στις 2 Ιουνίου 1987, σημείωσε μεγάλη επιτυχία κι έγινε το πρώτο άλμπουμ από τραγουδίστρια που πήγε απευθείας στο Νο1 του αμερικάνικου πίνακα επιτυχιών. Τέσσερα τραγούδια από το άλμπουμ (I Wanna Dance with Somebody (Who Loves Me), Didn’t We Almost Have It All, So Enotional και Where Do Broken Hearts Go) ανέβηκαν στο Νο1 και μαζί με τα τρία Νο1 από το προηγούμενο άλμπουμ της δημιούργησαν ένα ανεπανάληπτο ρεκόρ επτά συνεχόμενων τραγουδιών στο Νο1 του αμερικανικού πίνακα επιτυχιών. Στις 6 Νοεμβρίου 1990 κυκλοφόρησε το τρίτο της άλμπουμ με τίτλο I’m Your Baby Tonight, με πιο αδύνατο υλικό σε σχέση με τα δύο προηγούμενά της. Παρόλα αυτά πούλησε 4 εκατομμύρια αντίτυπα και ανέδειξε δύο Νο1 (I’m Your Baby Tonight, All the Man That I Need). Από το σημείο αυτό και μετά αραίωσε τις εμφανίσεις της στη δισκογραφία και άρχισε να την ενδιαφέρει περισσότερο ο κινηματογράφος. Το 1992 πρωταγωνίστησε δίπλα στονΚέβιν Κόστνερστην ταινίαΟ Σωματοφύλακας(The Bodyguard), που πήγε πολύ καλά στο ταμείο και ανέδειξε μία μεγάλη επιτυχία, τη διασκευή του τραγουδιού της Ντόλι ΠάρτονI Will Always Love You, που έγινε η μεγαλύτερη επιτυχία στην ιστορία της ποπ μουσικής για τραγουδίστρια. Τον ίδιο χρόνο παντρεύτηκε τον κατά έξι χρόνια νεώτερό της τραγουδιστή Μπόμπι Mπράουν, με τον οποίο απέκτησε μία κόρη, την Μπόμπι Κριστίνα. Η θυελλώδης σχέση τους απασχόλησε συχνά τα πρωτοσέλιδα του κουτσουμπολίστικου Τύπου μέχρι το 2006, οπότε χώρισαν οριστικά και πήραν διαζύγιο ένα χρόνο αργότερα. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 η αστραφτερή καριέρα της άρχισε να φθίνει, εξαιτίας της χρήσης ναρκωτικών ουσιών. Η ίδια είχε παραδεχτεί δημόσια ότι έκανε χρήση κοκαΐνης, μαριχουάνας και χαπιών. Η φωνή της σύντομα έχασε την κρυστάλλινη χροιά της, αδυνατώντας να πιάσει τις υψηλές νότες. Οι πωλήσεις δίσκων μειώνονταν, ενώ η δημόσια εικόνα της, αλλά και η φωνή της, δέχθηκαν σοβαρό πλήγμα. Η Γουίτνεϊ Χιούστον βρέθηκε νεκρή στην μπανιέρα της πολυτελούς σουίτας της στο Χίλτον του Μπέβερλι Χιλς στις 11 Φεβρουαρίου 2012, την παραμονή της απονομής των Βραβείων Γκράμι, στην οποία θα συμμετείχε. Ήταν 48 ετών.

  • 2021 Πέθανε ο Αντώνης Καλογιάννης. Ο Αντώνης Καλογιάννης ήταν σπουδαίος έλληνας τραγουδιστής. με βαθιά, ζεστή και εκφραστική φωνή. Με μακρόχρονη καριέρα, διακρίθηκε τόσο στο έντεχνο και πολιτικό, όσο και στο ελαφρολαϊκό ερωτικό τραγούδι. Ο Αντώνης Καλογιάννης γεννήθηκε στις 3 Αυγούστου 1940 στην Καισαριανή. Υπήρξε ανακάλυψη του Μίκη Θεοδωράκη στα μέσα της δεκαετίας του ‘60, ενώ εργαζόταν ως τσαγκάρης. Το 1966 συμμετείχε στις συναυλίες του κορυφαίου έλληνα συνθέτη εντός κι εκτός ελληνικών συνόρων (Σοβιετική Ένωση). Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας των συνταγματαρχών του 1967 έφυγε στο εξωτερικό με τη Μαρία Φαραντούρη και δημιούργησε λαϊκή ορχήστρα, με την οποία έδωσαν συναυλίες που είχαν καθαρά πολιτικό χαρακτήρα, συμβάλλοντας έτσι στον αγώνα κατά της Χούντας. Μετά την αποφυλάκιση του Μίκη Θεοδωράκη θα δώσουν μαζί περισσότερες από 500 συναυλίες σε Ευρώπη, Αμερική και Αυστραλία, κάνοντας γνωστή την πολιτική κατάσταση που επικρατούσε τότε στην Ελλάδα. Το 1972 ο Αντώνης Καλογιάννης επέστρεψε στην Ελλάδα και άρχισε να τραγουδά σε αρκετές μπουάτ στην Πλάκα. Ξεχωριστές στιγμές στην καριέρα του είναι η συμμετοχή του στους δίσκους του Μίκη Θεοδωράκη «Πνευματικό Εμβατήριο» σε ποίηση Άγγελου Σικελιανού, «Κατάσταση Πολιορκίας» (1970) και «Ήλιος και Χρόνος / Επιφάνεια Αβέρωφ» (1975). Στροφή στο ελαφρολαϊκό με τον δίσκο «Τα Σημερινά» Η δεκαετία του ‘80, ξεκίνησε με τον δίσκο των Μίμη Πλέσσα και Δημήτρη Χριστοδούλου «Τραγούδια της γειτονιάς», που μάλλον έκλεισε την προηγούμενη δεκαετία. Με τον επόμενο δίσκο του «Τα Σημερινά» (1981), ο Αντώνης Καλογιάννης έκανε τη στροφή του στο ελαφρολαϊκό τραγούδι, στο οποίο και καθιερώθηκε ως ένας, ερωτικός πλέον, τραγουδιστής. Ο δίσκος των Σπύρου Παπαβασιλείου και Λάκη Τεάζη έγινε «χρυσός» (50.000 πωλήσεις) και σηματοδότησε την πιο εμπορική δεκαετία της καριέρας του Αντώνη Καλογιάννη με τη μεγάλη επιτυχία «Όμορφή μου Κατερίνα». Η πιο μεγάλη επιτυχία του και οι σπουδαίες συνεργασίες της 40χρονης καριέρας του. Ακολούθησε άλλη μία μεγάλη επιτυχία, «Η Αννούλα του χιονιά» (1984), σε μουσική Μάριου Τόκα και στίχους Σαράντη Αλιβιζάτου. Μετά τις μεγάλες αυτές επιτυχίες, η δισκογραφία του Αντώνη Καλογιάννη συνεχίστηκε έως και το 1997, οπότε κυκλοφόρησε ο τελευταίος προσωπικός του δίσκος «Ιστορίες Αγγέλων». Το μακρύ ταξίδι του Αντώνη Καλογιάννη στο ελληνικό τραγούδι ξεπερνά τα 40 χρόνια. Εκτός από τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Μίμη Πλέσσα και τον Μάριο Τόκα, συνεργάστηκε και με άλλους σημαντικούς έλληνες συνθέτες, όπως ο Σταύρος Ξαρχάκος («Μάτια βουρκωμένα»), ο Δήμος Μούτσης («Στο παράθυρό σου αγνατεύοντας», «Τράβα την κουρτίνα σου»), ο Σταύρος Κουγιουμτζής («Μικραίνει ο κόσμος»), ο Αργύρης Κουνάδης («Do you like the Greece», «Όρτσα τα πανιά») και ο Ηλίας Ανδριόπουλος («Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες»), ενώ τραγούδησε στίχους κορυφαίων ελλήνων ποιητών και στιχουργών, όπως των Γιάννη Ρίτσου, Γιώργου Σεφέρη, Μανώλη Αναγνωστάκη, Τάσου Λειβαδίτη, Δημήτρη Χριστοδούλου και Λευτέρη Παπαδόπουλου. Ο Αντώνης Καλογιάννης πέθανε στις 11 Φεβρουαρίου 2021 στην Αθήνα, σε ηλικία 80 ετών. Από τον γάμο του με την Ελένη είχε αποκτήσει δύο παιδιά (ένα αγόρι κι ένα κορίτσι).

Previous
Previous

Τήνος, πρόγνωση καιρού

Next
Next

Ηλεκτρονικές απάτες µε τεχνητή νοηµοσύνη